دفع مسمویت:
پرهیز از خوردن و نوشیدن باعث می شود که بدن به حالت استراحت رفته و انرژی ای که معمولا صرف هضم غذا می کرده، اکنون برای پاکسازی، از بین بردن سموم، درمان زخم های کهنه و ساختن سلولهای جدید صرف کند. در این حالت، بدن برای رساندن مواد لازم به سلولها مجبور به استفاده از انرژی ذخیره شده در گلیکوژن می گردد.
از آن جهت که بیشتر چربی ذخیره شده، شکسته شده است، بدن از مواد شیمیایی و سمومی که به واسطه مصرف مواد غذایی جذب بدن شده اند، پاک می شود. بدین صورت سم زدایی طبیعی در روده بزرگ، کلیه ها، ریه، غدد لنفاوی و پوست رخ می دهد.
گوارش:
هنگامی که در طول روز انرژی ثابتی دریافت نمی کنیم، بدن از انرژی ذخیره شده گلیکوژن در کبد استفاده می کند. استفاده از گلیکوژن کبد باعث می شود سطح قند خون پایین آمده و احساس ضعف، بی حالی و رخوت بر انسان چیره شود. اما در همین حال دستگاه گوارش مشغول پاکسازی خود است و هضم بهتر و جذب مواد مغذی نتیجه آن خواهد بود. پوشش داخلی معده و روده ها نیز برای ترمیم غدد و ماهیچه ها و پاک سازی مواد زائد کار می کنند.
کلیه های روزه داران در روزهای اول، نمک و آب بیشتری از دست می دهند که باعث افزایش ادرار و پایین آمدن فشار خون می شود. همچنین افزایش ترشح هورمون های ضد پیری و کاهش دمای بدن بدلیل کاهش سرعت سوخت و ساز، از دیگر فرآیندهای ایجاد شده در هنگام روزه گرفتن است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 